Rietje in de modderpoel

Het is vakantie en mooi weer. Philip en zijn kleine zusje Rietje wonen op een boerderij met veel dieren: koeien, kippen, een paard en een varken.
Philip heeft de hele morgen binnen gespeeld. Zo meteen komt zijn vriendje Bart. Philip ziet hem al en roept tegen zijn mama: "Ik ga buiten spelen, doei!"
Hij trekt zijn jas en schoenen aan, pakt zijn bal en weg is hij.
"Bart, heb je zin om te voetballen?"
"Ja, natuurlijk!"
De jongens zoeken een rustig plekje en trappen een balletje.
Vader is vandaag aan het hooien. Nu hebben de knullen de ruimte en hoeven ze niet zo op te letten dat er een tractor aankomt.

Na een uurtje komt moeder naar buiten: "Ik ga even boodschappen doen. Willen jullie even op Rietje letten?"
"Ja, mam, dat is goed."
De jongens gaan verder met hun spel.
Rietje loopt om hen heen en struikelt bijna over de bal. Dit vindt Philip toch wel een beetje gevaarlijk en hij zegt tegen zijn zusje: "Kom jij maar even zitten, anders val je nog."
De kleine meid kruipt op het hooi. Dit is heerlijk zacht. Ze speelt met een strootje.
De jongens gaan weer verder met voetballen. Ze zijn zo met hun spel bezig, dat ze niet merken dat Rietje aan de wandel gaat. Ze loopt naar het varkenshok van Kneut. Die zit niet in zijn huisje, maar loopt lekker in de modder. Rietje kruipt door het hek en loopt naar het beestje. Ze aait hem. Dit vindt het diertje niet leuk. Hij wil lekker spelen dus loopt hij verder. Rietje gaat achter hem aan en aait hem opnieuw. Nu vindt hij het toch wel fijn. Rietje duwt haar gezichtje tegen zijn kop.
Maar wat gebeurt daar?
Hij beweegt en Rietje valt midden in de modderpoel. Ze is helemaal zwart, krabbelt omhoog en stapt weer naar Kneut. Het varken draait zich nog eens om en weer ligt Rietje in de blubber. Ze vindt het prachtig.
Zo gaat het spel tussen het meisje en Kneut verder.

Na een halfuurtje komt moeder terug en ziet wel de jongens, maar niet het meisje. "Waar is je zusje?"
Philip kijkt om zich heen en ziet dat Rietje niet meer op het hooi zit. Oei. "Mam, ik weet niet waar Rietje is. Ze moest hier gaan zitten, anders viel ze over de bal."
Moeder is boos: "Je zou op je zusje letten!"
Philip kijkt sip. Hij vindt het niet fijn dat moeder boos is en dat zijn zusje weg is. Hij wordt een beetje bang. Misschien is er wel iets gebeurd?
"Nou, kom hier. We gaan met zijn allen zoeken. Kom Bart, wil je volgende keer met Philip beter opletten."
"Ja, mevrouw." antwoordt Bart zachtjes.
Ze kijken in de stallen, bij de koeien, de kippen en het paard. Maar nergens vinden ze Rietje.
Ondertussen heeft Philip de tranen in zijn ogen. Waar is zijn zusje nu?
Nadat ze bijna de hele boerderij afgezocht hebben, komen ze bij het hek van Kneut en zien zij een zwart meisje lopen.
Moeder is nu nog bozer: "Had je nu niet even op kunnen letten? Dan had Rietje er niet zo smerig uitgezien! Jasses!"
Philip kan er niet tegen als zijn moeder boos op hem is en zegt huilend: "Mama, ik kan het toch niet helpen dat Rietje weg is gelopen. Ze moest op het hooi blijven zitten. We waren aan het voetballen en toen is Rietje weggelopen. We hadden het niet gezien, omdat het spel zo spannend was."
Moeder ziet wel dat zij Rietje beter mee had kunnen nemen: "Sorry, jongens, het is ook een beetje mijn schuld. Ik wilde even snel boodschappen doen. Ik had Rietje mee moeten nemen, zodat jullie lekker hadden kunnen voetballen, zonder op je zusje te hoeven letten."
Als mam nog eens naar Rietje kijkt, moet ze ook wel lachen, want het kind zit onder de modder en speelt gewoon door of er niets aan de hand is. "Rietje, kom je?"
"Mama, ik ben zo fijn aan het spelen met Kneut."
Moeder proest het uit. Het ziet er zo komisch uit en de kleine heeft niet door hoe vies ze eruit ziet.
"Kom maar meisje. Dan zullen we jou eens even wassen, want je ziet er net zo uit als Kneut. Je lijkt ook wel een varkentje!"
Dan kijkt het kind naar haar kleren en zegt: "Sorry, mama. Dat had ik nog niet gezien. Niet boos worden."
Moeder glimlacht: "Kom, dan kun je onder de douche."
Rietje loopt naar haar mams en gaat mee naar de douche. Daar wordt zij afgespoeld. Het is één vieze bende op de vloer. Zoveel modder komt er van Rietje af. Gelukkig kan moeder dit snel schoon spoelen.
Als Rietje weer schoon is, krijgt ze andere kleren aan.
De jongens hebben weer een glimlach op hun gezicht en gaan verder met voetballen.
Als vader later binnenkomt, krijgt hij het hele verhaal te horen. "Zo, dus jij was ook een varkentje." zegt hij met een glimlach.
"Papa, ik ben geen varkentje! Ik ben Rietje."
Vader moet even lachen en zegt dan tegen de jongens: "Mannen, gelukkig is er niets gebeurd met Rietje. Maar willen jullie volgende keer toch beter op je zusje passen?"
"Ja, pap." antwoordt Philip.
Dan gaan ze met zijn allen lekker eten.

Met de deel-knop van uw browser, of met onderstaande koppelingen deelt u deze pagina via sociale media of e-mail.