Het kuiken en het bokje

Moeder kip zit op haar eieren. Ze is al een poosje aan het broeden. De vier eieren zijn heerlijk warm.
"Krrr ..." kraakt een ei. De eierschaal scheurt steeds meer. Even later kruipt er een kuiken uit. Daarna komen er nog twee kuikentjes uit. Het laatste ei duurt langer.
"Krrr ..." klinkt het opeens. Daar is het laatste kuiken. Moeder noemt hem Cleo.
Alle kuikens kruipen dicht tegen hun moeder aan. Het is er zo heerlijk warm dat ze de hele dag samen blijven.
Als moeder de volgende dag van het nest af gaat, willen de kleintjes achter haar aan. Eén voor één tuimelen ze het nest uit. Ze proberen op hun pootjes te staan. Bij de drie oudste lukt dit.
"Cleo, kom op. Je kunt het ook." zegt moeder.
Cleo kijkt bang om zich heen. Hij probeert te staan en duikelt het nest uit.
Moeder moet lachen "Kom maar jong."
Mams trekt haar kuiken naar zich toe, zet het op zijn pootjes en zegt: "Zo en nu kleine stapjes."
Cleo probeert opnieuw te lopen. Hij wankelt weer. Maar dan rent hij ineens naar de overkant. Moeder is verbaasd "Zo jij leert snel."
Met zijn allen gaan ze op zoek naar eten. De kleintjes kijken goed naar moeder. Wat zij met haar snavel oppikt, zoeken de kleintjes ook. Alleen Cleo vindt niets. Het is net of alles wat de anderen doen, bij hem in het begin niet lukt. Hij heeft nog géén graantje gevonden.
"Hé broer, kijk dan. Zo doe je dat." zegt Kiwo.
Cleo kijkt hem aan, hapt naar de korrel en begint te hoesten.
"Ja, slimmerik. Je moet wel kauwen."
Proestend gaat het kuikentje zitten. Hij vindt het moeilijk. Als hij bijgekomen is, probeert hij het nog eens. Voorzichtig bijt hij de korrel in tweeën.
"Hmm …. best lekker." Hij neemt er nog een paar. Dan loopt hij richting het drinkbakje. Hij buigt zijn kop en valt er zo in.
"Brrr...." roept hij.
"Je bent me er één." zegt zijn moeder "Klim er eerst maar uit, het is geen bad."
Als Cleo weer op zijn benen staat, zegt ma: "Zo, doe even rustig, anders verslik je je."
Voorzichtig buigt het kuiken zijn kop en drinkt.
Als ze klaar zijn, wast moeder haar kuikens. Dan kruipen ze in het nest dicht tegen elkaar aan. Na vijf minuten liggen ze allemaal te slapen.
Cleo is als eerste wakker. Na een poosje is er nog steeds niemand wakker. De kleine stapt het nest uit en gaat op onderzoek. Waggelend loopt hij over het erf.
Ineens ziet hij de geitjes. Hij loopt er heen en zegt: "Ik ben Cleo. Wie zijn jullie?"
Het oudste geitje komt naar hem toe en zegt: Ik ben Gonnie. Ben je alleen?"
Snel denkt Cleo na, dan antwoordt hij: "Ja."
Verbaasd kijken de geitjes en de bokjes hem aan.
"Dat is vast weer zo'n onhandig kuiken." zegt Beno, het oudste bokje, zachtjes.
Cleo heeft het gehoord en denkt: "We zullen nog wel eens zien wie hier onhandig is."
"Wil je met ons spelen?" vraagt Gonnie.
"Ja, leuk." antwoordt Cleo.
"We doen tikkertje." zegt Beno.
"Ja, maar jij bent hem." zegt Gonnie en wijst naar Beno.
"Hmmm … dat moet dan maar." moppert Beno.
Cleo rent weg. Beno denkt dat hij het kleine kuiken wel in kan halen en rent achter hem aan. "Dat beest is toch onhandig. Die heb ik zo." denkt hij.
Als de bok vlak achter het kuiken is, duikt Cleo onder de waterbak door, die op houten poten staat. Beno rent zo hard dat hij niet meer kan stoppen en duikt zo de waterbak in. Cleo en alle geitjes en bokjes moeten lachen. Beno is boos. Dat kuiken is helemaal niet onhandig. Dat beest is best slim.
Dan rent de bok maar achter een ander geitje aan, want Cleo is hem te slim af. Hij tikt Gonnie aan en zij tikt even later Cleo aan.
Cleo gaat nu achter Beno aan. De bok is sneller. Nu moet het kuiken iets bedenken. Hij kijkt om zich heen en ziet Dino Duif in zijn hok zitten. Cleo roept: "Dino, kom even."
Iedereen is stil en kijkt wat er nu gaat gebeuren. Wie is Dino?
Daar komt Dino de duif aan vliegen. Cleo springt op zijn rug. Hij fluistert wat Dino moet doen en samen vliegen ze naar Beno. Het kuiken tikt hem aan.
"Bokjandorrie!" bromt Beno "Nu is dat kuiken mij weer te slim af."

Ondertussen zijn moeder kip en de andere kuikentjes wakker geworden. Moeder telt haar kroost: "Één, twee, drie. Jongens we missen er één. Wie is er weg? Oh jé, Cleo is er niet. Waar zit die dondersteen nu weer?"
Moeder zegt tegen de anderen: "Jullie blijven hier wachten! Niet uit het nest gaan, want anders moet ik jullie straks ook zoeken."
Na een uur komt moeder aanlopen bij het weitje. Iedereen kijkt verbaasd: "Wat moet die kip hier?"
Ze loopt naar Cleo en zegt: "Hé jongen, kom jij eens hier."
"Je had toch geen familie?" vraagt Gonnie.
"Euh, jawel. Maar als ik dat zou zeggen, dan zouden jullie mij terug sturen en dan hadden we niet zo'n fijne middag gehad."
"Je hebt gelijk." zegt Beno "Maar ga nu maar snel, want je bent een veel te handige jongen."
Cleo roept: "Dank jullie wel voor het spelen!"
Cleo gaat met zijn moeder mee en stapt dapper richting huis.
"Zo je bent me er één." zegt moeder "Ik dacht dat jij niet zo handig was, maar je bent een ondeugende knul." Trots geeft ze haar zoon een kipse knuffel.

Met de deel-knop van uw browser, of met onderstaande koppelingen deelt u deze pagina via sociale media of e-mail.