Demi gaat bakken

"Mam, ik heb zin in een gevulde koek." zegt Demi.
"Die heb ik niet in huis. Er ligt nog een glacékoek." antwoordt moeder Nel. "Pak die maar."
Voor moeder uitgesproken is, heeft Demi de koek al in haar handen. Ze heeft echt trek. Binnen een mum van tijd is het lekkers op.
"Heb je je huiswerk al af?"
"Eh ... nee. Ik ben moe , maar ik ga zo aan de slag. Nog even wat drinken."
"Neem maar wat appelsap."
Demi loopt naar de koelkast, schenkt een glas sap in en drinkt het op. Daarna pakt ze haar tas en gaat naar haar kamer. Na een uur is zij klaar met haar huiswerk en gaat naar beneden. Ze vraagt aan haar moeder: "Moe, hoe laat gaan we eten? Ik heb trek."
"Nu al weer. Je hebt net een koek op!" Nel is verbaasd dat Demi steeds zo snel honger heeft.
Als pa Gerard 's avonds in de kamer zit, heeft Nel het er met hem over dat Demi steeds zo snel trek heeft als ze iets zoets gegeten heeft. Vader luistert naar zijn vrouw en geeft als antwoord: "Ik las vanmorgen toevallig in een tijdschrift een artikel waarin stond dat je van witte suiker heel moe wordt. Je bloedsuiker schijnt dan snel te stijgen, maar ook weer zeer snel te dalen."
"Ze klaagt inderdaad dat ze steeds zo moe is." zegt Nel.

De volgende ochtend, tijdens het ontbijt, vraagt pa aan Demi: "Je moeder zegt dat je aldoor zo moe bent en alsmaar honger hebt. Klopt dat?"
"Ja, hoezo?" vraagt Demi.
"Ik heb gisteren iets gelezen op het werk. Ik zal het vandaag eens opzoeken. We kunnen, als ik thuiskom even op internet kijken. Misschien staat daar wel iets. Ben jij thuis om vijf uur?"
"Nee, ik heb een lange dag vandaag." zegt Demi. "Maar het kan toch vanavond."
"Dat is goed. Dan gaan we vanavond eens kijken, want ik vind het niets dat jij zo moe bent."
Demi gaapt en antwoordt: "Ik ook niet."

's Avonds na het eten, gaan Gerard en Demi achter de computer zitten. Pa tikt de woorden: zoet en moe in. Al heel snel verschijnt er op het scherm: witte suiker. Ze lezen wat er vermeld staat.
"Ja, pap, wat moet ik dan? Zoet is lekker en bijna overal zit wel witte suiker in."
"Wacht even." Vader tikt: 'energie' en 'lekker' in. Op het scherm verschijnen diverse recepten. Als zoetmiddel verschijnt: rietsuiker. Ook staan er veel groente- en fruitrecepten vermeld.
"Ja hallo. Ik ga echt niet alleen maar groente en fruit eten! Ik lust ook wel iets lekkers. Straks zit iedereen aan de gebak en dan mag ik alleen maar sla. Echt niet!" roept Demi onthutst.
"Rustig." roept Nel die al aan komt lopen. "Wat is er?"
"Ja, ik mag niets lekkers meer. Alleen maar suffe groente en fruit." Ineens begint Demi te snikken. Het wordt haar allemaal te veel.
"Hé, kom op!" zegt vader "We geven het niet op. We gaan op zoek naar iets lekkers. Maar dat niet zo zoet is, zodat jij daar niet moe van wordt."
Vader zoekt op het internet en vindt een recept van een perencake. Als hij verder kijkt, vindt hij ook nog iets over een quiche.
Moeder heeft ook meegekeken en zegt: "Dat heb ik allemaal nog nooit gebakken. Weet je wat? Van het weekend gaan we samen een perencake maken en dan proberen we binnenkort de quiche. Lijkt je dat wat?"
"Ja." antwoordt Demi met een betraand gezicht.

Als het zaterdag is, gaan Nel en Demi samen naar de winkel. Ze hebben een lijstje gemaakt met de ingrediënten die ze voor de perencake nodig hebben. Door een collega van Gerard, Bertus, zijn ze naar een natuurwinkel gestuurd. Bertus raadt hen aan om daar ruwe rietsuiker te kopen; maar ook speltmeel, vanillesuiker - ook van rietsuiker - en bakpoeder.
"Mam, zullen we dan ook biologische eieren nemen?" vraagt Demi.
"Dat is een goed iedee. Laten we het maar meteen goed doen."
De peren worden bij de groenteboer op de markt gehaald.

Demi heeft nog nooit iets gebakken. Ze liet het altijd aan haar moeder over. Nu het toch om haar draait, wil ze het wel zelf doen.
Ze loopt naar de computer en draait het recept uit. Ze vindt het wel spannend worden.
Moeder heeft intussen de weegschaal, de mixer en de cakevorm gepakt. Demi leest het recept.
Ze doet een pakje roomboter in de beslagkom. Dan volgen: de ruwe rietsuiker en vanille(riet)suiker. Daarna komen de eieren.
Moeder kijkt naar haar dochter, terwijl ze haar zo bezig ziet. Er is niets meer van Demi's bedrukte stemming van afgelopen week te merken. Demi heeft een glimlach op haar gezicht en merkt dat ze het leuk vindt om te bakken.
"Mam, dit wil ik vaker doen. Ik hoop wel dat het ook lekker is!"
Ondertussen wordt de oven voorverwarmd.
Even later gaan ook het zout, bakpoeder en speltmeel in de beslagkom. Demi laat de mixer even op volle toeren draaien. Het deeg spat alle kanten op.
"Hé rustig!" roept moeder "De keuken hoeft niet vol deeg."
Demi laat de mixer weer rustiger lopen.
"Mam, ik vet het blik al vast in."
"Ja, maar zorg dat alle wanden en hoeken met meel bedekt zijn. Ik schil wel even een peer."
"Goed. Mam, weet je dat ik het echt leuk vind om dit samen te doen."
Moeder kijkt haar dochter glimlachend aan en zegt: "Dan is het toch goed dat je niet alles meer kunt eten, want anders was dit niet gebeurd."
Even later gaat het deeg in de vorm en gaat het de oven in.

Als ze 's avonds aan de thee zitten, hebben ze er een plak cake bij die ook nog lekker fris smaakt.
Met zijn drieën genieten ze ervan.
"Dit smaakt echt lekker!" roept Demi enthousiast.
Vader en moeder zijn het hier helemaal mee eens. Demi heeft aan een stuk genoeg.
Aan het einde van de avond zitten ze nog na te genieten van de heerlijke cake.
Na een paar dagen voelt ze zich een stuk beter. Ze let nu op wat ze eet: géén witte suiker meer, producten met een beetje rietsuiker, maar ook veel fruit en groente bevallen haar goed.

Met de deel-knop van uw browser, of met onderstaande koppelingen deelt u deze pagina via sociale media of e-mail.